Θ. Μαλκίδης Το τουρκικό πρόβλημα σήμερα Για πάρα πολλά χρόνια υπάρχει
στο δυτικό κόσμο, αλλά και σε μερίδα του λεγόμενου πολιτικού προσωπικού
στην Ελλάδα και την Κύπρο, η αντίληψη ότι εάν η Τουρκία ενταχθεί σε
διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς συνεργασίας, αφενός θα εκδημοκρατιστεί
και αφετέρου θα αποφύγει τη διολίσθηση σε ακραία πρότυπα εξουσίας. Αυτό είναι γνωστό ότι δεν έγινε
αφού για πάνω από εξήντα χρόνια η Τουρκία είναι ενταγμένη σε όλους τους
ευρωατλαντικούς (ΝΑΤΟ, Συμβούλιο της Ευρώπης, κλπ) θεσμούς, εκτός της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να έχει αποβάλλει τα συμπλέγματα, τα οποία
χαρακτηρίζουν ανελεύθερα, αντιδημοκρατικά, φασιστικά και ολοκληρωτικά
καθεστώτα. Από την άλλη είναι επίσης γνωστό
ότι όλες οι αλλαγές οι οποίες έγιναν στην Τουρκία τα τελευταία
διακόσια χρόνια πραγματοποιήθηκαν μετά από παραινέσεις και απαίτηση της
Δύσης. Καμία απολύτως εξέλιξη στο θεσμικό τουλάχιστον πεδίο για τον
εκδημοκρατισμό και τα δικαιώματα των λαών δεν προήλθαν από την ίδια την
απαίτηση της τουρκικής κοινωνίας και τη βούληση της εξουσίας. Έτσι η επιφανειακή τουρκική
επιλογή της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας δεν συνδέεται με την
ουσιαστική πρόθεση αλλαγής της στάσης της. Αυτό φαίνεται από την
τουρκική θέση για την Κύπρο, για το Αιγαίο, για τη Θράκη, για το
Κουρδικό, για τον πόλεμο στη Συρία, για το προσφυγικό- μεταναστευτικό
για να αναφέρουμε λίγα μόνο παραδείγματα. Παραδείγματα τα οποία δεν
αφορούν ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος, αλλά ένα ολοκληρωτικό-
φασιστικό που καταπατά τα δικαιώματα των λαών και αρνείται την ελευθερία
τους. Το μοναδικό πρόβλημα που
υπάρχει στην περιοχή είναι το Τουρκικό και η επίλυσή του είναι η ικανή
και αναγκαία προϋπόθεση για την κατάρρευση του Φασισμού και για την
Ελευθερία και τη Δημοκρατία στην περιοχή! Για το τουρκικό ζήτημα, δείτε τη
συζήτηση του Θ. Μαλκίδη με τους Αχμέτ Ασκάρ, εκπρόσωπο της επιτροπής
τουρκοκρατούμενης Αλεξανδρέττας και Κιλικίας και Χρόνη Αμανατίδη, μέλος
της επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν, στη Δέλτα Τηλεόραση Θράκης.
Γκιουρούμτζε-Τραπεζούντα-Αδριανούπολη-Σμύρνη-Άουσβιτς-Δίστομο-Καλάβρυτα-Κύπρος Στις 22 Φεβρουαρίου 1923 στον οικισμό Γκιουρούμτζε 85 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Καισάρειας, οι Κεμαλικοί, δάσκαλοι των Ναζί, τέλεσαν ένα ακόμη έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού, εναντίον της ανθρωπότητας. Το σχέδιο μαζικής δολοφονίας ανθρώπων
και εξαφάνισης τόπων, πόλεων και χωριών έδειξε στο Γκιουρούμτζε πως η
μήτρα του βρίσκεται στον Κεμαλικό φασισμό. Στη βαρβαρότητα που
αναδείχτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα εναντίον Ελλήνων, Αρμενίων και
Ασσυρίων, καθώς και άλλων λαών. Στο Γκουρούμτζε το οργανωμένο σχέδιο των Κεμαλικών υλοποιήθηκε εναντίον Ελληνίδων, Ελληνίδων, παιδιών και βρεφών. Αφού το προηγούμενο χρονικό διάστημα οι
Κεμαλικοί είχαν οδηγήσει άγνωστο αριθμό Ελλήνων στα τάγματα εργασίας,
στα "Άουσβιτς εν ροή" όπως ονόμασε τη διαδικασία αυτή ο Πολυχρόνης
Ενεπεκίδης, συγκέντρωσαν στην πλατεία του Γκιουρούμτζε τους άνδρες
όπου δολοφόνησαν ορισμένους, ενώ στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στην
εκκλησία του Αγίου Γεωργίου όπου είχαν κλείσει τους υπόλοιπους άνδρες
μαζί με τα γυναικόπαιδα. Από ένα ακόμη ολοκαύτωμα γλύτωσαν ορισμένοι
κάτοικοι οι οποίοι έσπασαν τις πόρτες της καιόμενης εκκλησίας, όπως και
λίγα παιδιά. Ήταν τα ορφανά που μαζί με τους ελάχιστους διασωθέντες
έθαψαν τους δικούς τους ανθρώπους....
Έτσι οι Κεμαλικοί υλοποίησαν και στην
Καππαδοκία το ίδιο πρόγραμμα εξαφάνισης που είχαν εφαρμόσει στη Θράκη,
στον Πόντο, στην Ιωνία, ενώ λίγα χρόνια αργότερα οι θαυμαστές τους, οι
Ναζί Φασίστες θα το εξέλισσαν με ακρίβεια : Άουσβιτς, Νταχάου, Δίστομο,
Καλάβρυτα, Βιάννος, Κομμένο, Χορτιάτης, Πύργοι, Μεσόβουνο, Κάνδανος,
Δομένικο. Λίγες δεκαετίες μετά οι επίγονοι των Κεμαλικών Ναζί θα το
συνέχιζαν στην Κύπρο.
Η σημερινή ημέρας μνήμης της μαζικής
σφαγής στο Γκιουρούμτζε της Καππαδοκίας, του οποίου διασωθέντες κάτοικοι
εγκαταστάθηκαν στον Νέο Μυλότοπο Γιαννιτσών, επαναφέρει το ζήτημα της
καταδίκης του δασκάλου του Χίτλερ, Κεμάλ και των σημερινών επιγόνων του.
Τα παραπάνω εγκλήματα δείχνουν ότι επειδή δεν τιμωρήθηκαν επαναλήφθηκαν και επαναλαμβάνονται, αφού η έλλειψη της "Νυρεμβέργης" για τον Κεμαλισμό, οδήγησε στον Ναζισμό και στο Φασισμό. Για τον Ελληνικό λαό λαούς από τον Πόντο, τη Θράκη, την Καππαδοκία, την Ιωνία και την Κύπρο και τους λαούς της Μικράς Ασίας του Αραράτ, της Μεσοποταμίας η
καταδίκη των εγκλημάτων του Κεμαλισμού, σημαίνει αποκαθήλωση του
Φασισμού, Ελευθερία, Δημοκρατία και Αποκατάσταση της Ιστορίας και της
Μνήμης. Υ.Γ Πληροφορήθηκα ότι η Τουρκία δια των
γνωστών μηχανισμών της αρνείται την ευθύνη της για τα παραπάνω
γεγονότα λέγοντας ψέμματα και εκτοξεύοντας απειλές, στέλνοντας
παράλληλα "επιστολές" , τις οποίες έχω στη διάθεσή μου, προς τους
Γερουσιαστές Πάνα (Παναγιώτα) Παπαγεωργίου- Μέρτσαντ και Λεωνίδα (Λέο)
Χουσάκο για να μην προχωρήσει η αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη
Γερουσία του Καναδά! Επειδή η προπαγάνδα από πλευράς Τουρκίας
θα συνεχιστεί χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα, ακόμη και τους
γνωστούς και άγνωστους προβοκάτορες και πρόθυμους από την Αθήνα (.....),
οφείλουμε να στηρίξουμε με μηνύματα συμπαράστασης και συνέχισης του
αγώνα την Παπαγεωργίου-Μέρτσαντ και τον Χουσάκο. Τα μηνύματα για την
Αλήθεια ενάντια στο Ψεύδος και την Άρνηση μπορούν να σταλούν στις εξής
ηλεκτρονικές διευθύνσεις: Πάνα (Παναγιώτα) Μέρτσαντ pana.merchant@sen.parl.gc.ca
