Νέα Υόρκη- Στοκχόλμη- Γερεβάν- Άγκυρα

Νέα Υόρκη- Στοκχόλμη- Γερεβάν- Άγκυρα

Θ. Μαλκίδης

Νέα Υόρκη- Στοκχόλμη- Γερεβάν- Άγκυρα

Πρόλογος στην εισήγηση  στο Συνέδριο για τον Πόντο και τη Γενοκτονία. Άγκυρα Απρίλιος 2016.

Είναι αυτονόητο, πιστεύω , για ποιους λόγους δεν μπορώ να πάω στην Τουρκία.

Συνεπώς μετά από την πρόσκληση των φίλων συναγωνιστών, η συμμετοχή μου στο Συνέδριο στην Άγκυρα για το ζήτημα της Γενοκτονίας, ήταν εφικτό να γίνει μόνο εξ αποστάσεως και με τη βοήθεια της τεχνολογίας.

Εκτιμώ, ότι με το Συνέδριο στην Άγκυρα, όπου αναδείχθηκε το μεγάλο και αποσιωπημένο έγκλημα εναντίον των Ελλήνων, η ιερή και μεγάλη υπόθεση αναγνώρισης της Γενοκτονίας, βρίσκεται σε έναν νέο κύκλο, ο οποίος ξεκίνησε το 2001 από την Νέα Υόρκη όπου βρίσκομαι, με την αναγνώριση από τον κυβερνήτη Geroge Pataki.  Από αυτήν την αναγνώριση ξεκίνησαν πολλά που έγιναν, γίνονται και θα γίνουν εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.  Συνεχίστηκε το 2010 με την αναγνώριση από το Σουηδικό Κοινοβούλιο , όπου η Κούρδισα βουλευτής Gulen Avci και οι βουλευτές  Hande Linde και Τάσος Σταφυλίδης σήκωσαν το βάρος  της υπόθεσης, ενώ το 2015 ο ΕduardSamarnazov εισήγαγε το ζήτημα στην Αρμενική βουλή.

Το συνέδριο στην Άγκυρα είναι το τέλος αλλά και ταυτοχρόνως και η αρχή του κύκλου που κλείνει και ανοίγει,  νέα,  μεγάλα και σπουδαία επιτεύγματα στο ζήτημα της αναγνώρισης. Είναι η επιβράβευση των κόπων και  των αγώνων μας, χωρίς ιδιοτελή κίνητρα, εξαργύρωση σε καριέρες και υλικές απολαβές, είναι η ανταμοιβή και το κουράγιο, για να συνεχίσουμε.

Είναι η γνώση ότι έχεις μαζί σου, εκτός από το Θεό, τους Αγίους, τους μάρτυρες και τις ψυχές των προγόνων μας, τους δημοκράτες, οι οποίοι εκτός από τις ΗΠΑ, τη Σουηδία, την Αρμενία και άλλες χώρες, βρίσκονται πλέον και στην Τουρκία.  Είναι σίγουρο και βέβαιο ότι θα νικήσουμε!

Υ.Γ. Ενδιαφέρθηκαν πολλοί και πολλές για το συνέδριο, ανιδιοτελείς  συναγωνιστές από όλον τον κόσμο και  όσο βεβαίως τους επέτρεπε η τεχνολογία και .....η Τουρκία,  μπόρεσαν και το παρακολούθησαν. Ομολογώ όμως ότι το  αναμενόμενο ενδιαφέρον   της Τουρκίας, δεν μπόρεσε να  συναγωνιστεί τον υπηρεσιακό ζήλο της Ελλάδας. Εδώ ειδικά στην Νέα Υόρκη ήταν πολύ μεγάλος και προκλητικός.........