Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η Μ Ε Σ Ο Β Ο Υ Ν Ο Υ και Π Υ Ρ Γ Ω Ν Ε Ο Ρ Δ Α Ι Α Σ 29-4-2007

Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η
Μ Ε Σ Ο Β Ο Υ Ν Ο Υ και Π Υ Ρ Γ Ω Ν
Ε Ο Ρ Δ Α Ι Α Σ 
29-4-2007

19η ΜΑΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ
ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ

Στις 27 Ιανουαρίου του 1945, ο Σοβιετικός Στρατός, έσπαγε την πύλη του Άουσβιτς και έδινε τέλος στο μεγάλο δεκαετές έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα, την γενοκτονία, το ολοκαύτωμα των εβραίων, των αθίγγανων, των Σλαβικών και άλλων Ευρωπαϊκών λαών.
Δεκαετίες μετά το Ευρωκοινοβούλιο στην διαδικασία οικοδόμησης μιας Ευρώπης στην οποία η μεγαλύτερη θεμελιώδης αξία της θα είναι, ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου κάθε έτους ως ημέρα μνήμης των θυμάτων του ναζισμού. Επρόκειτο για μια νίκη της ιδεολογίας της ζωής επί της ιδεολογίας του θανάτου που αντιπροσώπευε ο Ναζισμός.
Επρόκειτο για μια μεγάλη νίκη του Ελληνικού λαού, που αντιστάθηκε όσο λίγοι λαοί στην Ευρώπη στον ολοκληρωτισμό, υπέστη ο ίδιος την Ναζιστική και φασιστική βία, υπερασπίσθηκε όσο λίγοι λαοί στην Ευρώπη τους Έλληνες Εβραίους τω θρήσκευμα συμπολίτες του.
Στην Ευρώπη όμως που οικοδομούμε ισότιμα όλοι οι λαοί της ιστορικής ηπείρου, παραμένει ακόμη ένα μεγάλο ηθικό και πολιτικό κενό, το οποίο δεν την τιμά.
Οι Έλληνες γνωρίσαμε την ιδεολογία του θανάτου με τη μορφή του Ναζισμού. Αυτό είναι τα Καλάβρυτα, η Κάνδανος, το Δίστομο, ο Χορτιάτης, το Δομένικο.
Η ιστορία όμως λέει ότι οι Έλληνες γνωρίσαμε επίσης δεκαετίες πριν την γενοκτόνα βία και την ιδεολογία του θανάτου με τη μορφή του Κεμαλισμού. Του προδρόμου, του δασκάλου του Χίτλερ. Υπάρχουν μάλιστα πολλοί Έλληνες που γνώρισαν τις πορείες θανάτου, τα «Αουσβιτς εν ροή» του Κεμάλ και αργότερα το Νταχάου, το Αουσβιτς, το Μαϊτχάουζεν του Χίτλερ.
Οι Πόντιοι στο Μεσόβουνο, στους Πύργους Εορδαίας, στα Κερδύλια, την Καισαριανή, την Κοκινιά γνώρισαν και τα δύο κακά του 20ου αιώνα, τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό.
Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ιωνίας, της Θράκης, της Κύπρου και άλλοι αυτόχθονες λαοί της Μικράς Ασίας, της Ανατολίας, οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι, οι Κούρδοι, οι Άραβες, υπέστησαν και υφίσταται ακόμη μέχρι σήμερα, επί δεκαετίες, τις περιοδικές επωάσεις του Κεμαλικού αυγού του φιδιού και του θανάτου που διαχέει.
Αν είχε καταγγελθεί το Δεβιζλικ στρατόπεδο εξόντωσης των Ποντίων νότια της Τραπεζούντας, δεν θα είχαμε Άουσβιτς. Η ιστορία των τελευταίων 80 ετών έδειξε ότι η συνεχής ατιμωρησία του Κεμαλισμού, επιτρέπει την επανάληψη της γενοκτόνας βίας μέχρι τις ημέρες μας.
Οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί, το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο στην διαδικασία της Ευρωπαϊκής διεύρυνσης και ενσωμάτωσης, οφείλει να σταματήσει τον διαρκή μηχανισμό του θανάτου που αντιπροσωπεύει ο Κεμαλισμός.
Οφείλει να καλύψει αυτό το μεγάλο ανθρωπιστικό ηθικό κενό που αφορά το παρελθόν αλλά και το παρόν, καθιερώνοντας την 19η Μαΐου ως Ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού.
Θα πρόκειται για μια μεγάλη νίκη της ιδεολογίας της ζωής και καταδίκης της ιδεολογίας του θανάτου, που αντιπροσωπεύει ο Κεμαλισμός. Νίκη μιας μεγάλης αξίας. Αυτής του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, η οποία είναι ακόμη άγνωστη και υπό δίωξη στην Κωνσταντινούπολη, την Τραπεζούντα, το Αμέντ, (Ντιαρμπακιρ), την Αντιόχεια, το Κάρς, την Άγκυρα, την Σμύρνη. Επάνω σ’ αυτή την αξία θεμελιώθηκαν οι Ευρωπαϊκές δημοκρατίες μετά το μεγάλο πόλεμο ενάντια στον Ναζισμό.
Ο σεβασμός αυτής της αξίας, είναι το βαθύτερο νόημα της Ευρωπαϊκής οικοδόμησης, της Ευρώπης που θέλουμε.
Πρωταγωνιστές αυτού του ηθικού Ευρωπαϊκού ορίζοντα, οφείλουν να είναι οι Ελληνικοί Πολιτικοί και Ακαδημαϊκοί θεσμοί. Το δικαίωμα, τον ρόλο, την υποχρέωσή τους τα δίνει η Ευρωπαϊκή ιστορία.

Η Διακήρυξη συντάχθηκε από τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Η Άννα Γκουντή Τριανταφυλλίδου μιλά για το ολοκαύτωμα του Μεσοβούνου.

https://www.youtube.com/watch?v=hqF90IYr3R4