Οι επιστολές του συναγωνιστή μας Έλληνα Γιάννη- Βασίλη Γιαϊλαλί από τη φυλακή.Yannis- Vasilis Yaylali:Letters from prison

Θ.  Μαλκίδης 

Οι επιστολές του συναγωνιστή μας Έλληνα Γιάννη- Βασίλη Γιαϊλαλί από τη φυλακή

Ο Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί γεννήθηκε το 1974 στην Πάφρα της Σαμψούντας, από γονείς ελληνικής καταγωγής από τον Πόντο και την Κύπρο, όπως είχε αναφέρει ο ίδιος σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Corporate Watch. Μεγάλωσε σε ένα φασιστικό περιβάλλον όπου οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Κούρδοι ήταν ανεπιθύμητοι, ενώ το 1994 υπηρέτησε στον τουρκικό στρατό, όπου, όπως ανέφερε, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας εγκλημάτων των Τούρκων εναντίον των Κούρδων. 

Ο Γιαϊλαλί έμαθε για την πραγματική του ελληνική καταγωγή,  άλλαξε το όνομά του από Ιμπραχίμ σε Γιάννης- Βασίλης και «αφιερώθηκε» στον αγώνα για την ελευθερία των Κούρδων και  την ανάδειξη της Γενοκτονίας. 

Για τη δράση του ο Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί συνελήφθη, είναι  σε απομόνωση από την 22α Απριλίου σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Ελατζίκ και δικάζεται την 18η Ιουλίου και στις 26 Οκτωβρίου με τις κατηγορίες  της διάδοσης "τρομοκρατικής" προπαγάνδας υπέρ του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και της προσβολής του Κεμάλ και του Ερντογάν!

 Η σύντροφος του Γιάννη- Βασίλη Γιαϊλαλί , Μεράλ Γκευλανί, μου γνωστοποίησε πριν λίγο νέα του και τα παρακάτω αποσπάσματα από επιστολές που της έστειλε  o Γιάννης

"Έλαβα δύο επιστολές από τον Γιάννη   σχεδόν δύο μήνες μετά τη σύντομη επιστολή που έλαβα την πρώτη εβδομάδα μετά τη σύλληψή του. Άλλες όμως επιστολές του που περιείχαν άρθρα του για δημοσίευση σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο, κατασχέθηκαν από τις αρχές ως  «απαράδεκτες» και  με το αιτιολογικό πως «οι εκφράσεις της κριτικής που χρησιμοποιούνται στις επιστολές που επρόκειτο να δημοσιευθούν στην εφημερίδα, αφορούν μία   ατζέντα που οι αρχές θεωρούν  προκατειλημμένη». 

Ο Γιάννης Βασίλης αναφέρει επίσης πως  με την επιστολές μου- άρθρα  επισήμανα «την αλήθεια για τους λόγους για τους οποίους φυλακίστηκα. Με τη σύλληψη μου, ως Έλληνας Κύπριος και  Πόντιος που είμαι, θέλουν να  τιμωρηθεί ο  Κουρδικός λαός, να σταματήσει η διεθνής αλληλεγγύη για την ανάδειξη της σφαγής στο Roboski και να προωθηθεί η στρατιωτική έναντι της πολιτικής λύσης για το κουρδικό ζήτημα.

Για όλους τους κρατούμενους έχω κάνει εκκλήσεις προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης που είναι μέλη του Κοινοβουλίου  για τη διερεύνηση της κατάστασης στις φυλακές.

Η κατηγορία εναντίον μου είναι η  «δημόσια έλλειψη σεβασμού για τον Μουσταφά Κεμάλ» και η σχετική δίκη, μία από τις τέσσερις που εκκρεμούν εναντίον μου, θα γίνει  στις 18 Ιουλίου. Για τις κατηγορίες λήφθηκαν  υπόψη και τα άρθρα μου που ήταν στις επιστολές που κατασχέθηκαν . 

 Η κατηγορούσα αρχή υποστηρίζει ότι τα κείμενά μου δεν αντικατοπτρίζουν  την πραγματικότητα  και είναι  «αβάσιμα» σε σχέση με τη γενοκτονία που συνέβη πριν από εκατό χρόνια» 

Ο Γιάννης Βασίλης  πρόσθεσε επίσης ότι δεν κατάλαβε πώς οι γραμμές αυτές ενώ γράφτηκαν για την υπεράσπισή του θεωρήθηκαν «απαράδεκτες».

Επιπλέον, η δεύτερη επιστολή κατασχέθηκε επειδή περιείχε αναφορές που θεωρήθηκαν ότι  απειλούν την ασφάλεια και την προστασία των φυλακών, έχουν στόχο τους υπαλλήλους, περιέχουν ψευδή στοιχεία,  απειλές και προσβολές και προκαλούν τον  πανικό. 

Τέλος ο Γιάννης Βασίλης αναφέρει πως «αν αναρωτιέστε για την κατάστασή μας εκεί, είμαστε καλά σε όλα και θα συνεχίσουμε να είμαστε καλά . Δεν είναι εύκολο να πολεμήσουμε σε αυτή τη χώρα, είναι όμως  απαραίτητο να βγούμε στο δρόμο βλέποντας τα πάντα πρόσωπο με πρόσωπο», ενώ κλείνει ευχαριστώντας τους φίλους  από το εξωτερικό που τον στηρίζουν με κάθε τρόπο στέλνοντας τους   αγωνιστικούς χαιρετισμούς!

Rum Soykırımı

Rum Soykırımı


Rum kırımı veya Rum kıyımı 

I. Dünya Savaşı esnası ve sonrasında Osmanlı İmparatorluğu topraklarında yaşanan, hükûmetin ülkedeki Rum nüfusa karşı uyguladığı politikayla başlayan[1] kırımdır.[1][2][3] Bu politika çerçevesinde çeşitli katliamlar, ölümüne sürgünler ve mezalim gerçekleştirildi.[1] Pontus olarak bilinen Karadeniz bölgesindeki Rumların bir kısmı kırım sonucunda Rusya'ya kaçtı.[2] 1923 yılında, kırım sonrasında Kurtuluş Savaşı sonucu Türkiye ve Yunanistan arasında yapılan mübadeleyle Anadolu Rumları Yunanistan'a gönderildi. Kırımın soykırım niteliği taşıyıp taşımadığı konusunda uluslararası akademik camiada fikir birliği yoktur.[2]

Kırımda kaç kişinin öldüğü akademik bir tartışma konusudur ve dönem kaynaklarındaki eksiklikler ve yanlılıklar ölü sayısını belirlemeyi zorlaştırmaktadır.[2] Savaş ve katliamlar üzerine uzmanlığı olan siyaset bilimci Rudolph Rummel, çeşitli kaynaklardan derlediği ve analiz ettiği verilerle kırımda 289.000 ila 450.000 Rum'un öldüğü sonucuna ulaştı.[4] Hikmet Bayur tarafından hazırlanıp Türk Tarih Kurumu tarafından yayımlanmış olan Türk İnkılâbı Tarihi adlı kitapta 800.000 Ermeninin yanı sıra 200.000 Rumun da katl ve tehcir yüzünden veya amele taburlarında öldüğüne dair bilgi Yarbay Nihat'ın bizim resmi kaynaklara göre de doğru saymak gerekir yazısıyla birlikte aktarılmaktadır.[5]

Henry Morgenthau, 200.000 - bir milyon Rumların her yerde grup halinde toplanıp iç bölgelere dağıtıldığını ancak, Ermeniler ile farklı olarak genel bir kırıma uğramadıklarını aktarmaktadır.[6] Elefterios Venizelos ise Paris Barış Konferansı'nda 300.000 Rum'un yok edildiğini ve 450.000 Rum'un Yunanistan'a sığındığını ileri sürdü.[2] Türkiye Cumhuriyeti Genelkurmay Başkanlığı, resmî verilerinde Kurtuluş Savaşı döneminde "Pontus İsyanı" ve "Koçgiri İsyanı" olarak adlandırılan olaylar sırasında Sakallı Nurettin Paşa komutasındaki Merkez Ordusu tarafından öldürülen Rumların sayısının 11.181 kişi olduğunu iddia eder.[7]

Yunan kaynaklarında, kırım ile ilgili kişiler arasında, Alman İmparatorluğu'nun Atina Gesandter'i Hans von Wangenheim'in şansölye Bernhard von Bülow'e yolladığı rapordan alıntı yapılarak "Türk Başbakanı" "Sefker Pasha"nın adı[8] ve Merkez "Kolordu"ya bağlı bir kumandan "Mehmet Azit"'in adı[9] anılmaktadır.

Küçük Asya, Batı Asya'nın batı bölgesini teşkil eden bir yarımada olup modern Türkiye Cumhuriyeti'nin bazı bölgeleri oluşmaktadır. Kuzeyinde Karadeniz, doğusunda Kafkasya ve İran platosuna, güneydoğusunda Büyük Suriye ve (Yukarı Mezopotamya), güneyinde Akdeniz, batısında Ege Denizi ve kuzeybatısında Balkan Yarımadasına uzanmaktadır. I. Dünya Savaşı patlak verdiğinde Anadolu Türkler, Azeriler, Rumlar, Gürcüler, Ermeniler, Kürtler, Zazalar, Çerkezler, Süryaniler, Yahudiler ve Lazlar'ı dahil eden nüfusuyla etnik açıdan farklılık söz konusuydu.

Hükûmetin Yunan nüfusa karşı yürüttüğü kampanyanın [kaynak belirtilmeli] nedenleri arasında bu nüfusun Osmanlı Devleti'nin düşmanlarına yardım edeceği korkusu, bazı Türkler arasında varolan, bir modern ulus devleti oluşturmak için modern Türk ulus devletinin bütünlüğünü tehdit eden grupların devletin topraklarından temizlenmesi gerektiğine dair inanç idi.[10][11]

Bir Alman askerî ataşesine göre, Harbiye Nazırı ve Başkumandan Vekili Enver Paşa Ekim 1915'te kendisinin savaş sırasında Ermeni Sorunu'nu çözdüğüne inandığı aynı yöntemle Yunan Sorunu çözmek istediğini açıklamıştır.[12]

Osmanlı Devleti 1914 yılı nüfus sayımı sonuçları. Rumların nüfusu yaklaşık 1,8 milyon olarak kaydedildi.
1914 yılının yaz mevsiminde hükûmet ve ordu yetkilileri tarafından desteklenen Teşkilat-ı Mahsusa, askerlik çağında olan Trakya ve Batı Anadolulu Rum erkekleri amele taburlarına aldırdı ve bunların yüzbinlercesi öldü.[13] Yüzlerce mil mesafeden İç Anadolu'nun içine sevkedilen bu askerler yol yapma, bina yapma, tünel kazma ve diğer saha çalışmasında istihdam edildi. Hastalık, kötü muamele veya muhafızlar tarafından öldürülmeleri nedeniyle sayıları büyük ölçüde azaldı.[14] 1914 yılının kasım ayından itibaren Osmanlı yönetiminin Rum nüfusa yönelik politikası değişti ve zorunlu göçlerle sadece Rus sınırına yakın Karadeniz bölgesinde yaşayan Rum nüfus hedef alınmaya başlandı.[15]

Rum erkeklerin zorla askere alınması, genel nüfusuna yönelik katliamlar ve ölüm yürüyüşleri de dahil olmak üzere sürgün ile tamamlandı[kaynak belirtilmeli]. Rum köy ve kasabalarını Türkler tarafından kuşatılıp konşular tarafından öldürülecektir[kaynak belirtilmeli]. Örneğin, 12 Haziran 1914 tarihinde Batı Anadolu'da Smyrna (İzmir)'nın 25 mil kuzeybatısında bulunan Phokaia (Yunanca: Φώκαια, Foça, İzmir)'da erkek, kadın ve çocukların ölüleri bir kuyuya atıldı.[16]


Temmuz 1915'te Yunanistan'ın maslahatgüzarı, sürgünlerin Türkiye'deki Yunan milletine karşı yok etme savaşı ve onları İslam'a dönmesini zorlamak için uygulanan tedbirden başka bir şey olmadığını, ven bunun açık amacının da savaş bittikten sonra tekrar Avrupa'nın hristiyanları korumak için yapacak müdahalesini mümkün olduğu kadar az kılmak olduğu açıkladı.[17]

Birleşik Krallık Dışişleri Bakanlığı görevlisi George W. Rendel'e göre, 1918 yılına kadar ... 500.000'den fazla Rum sürgün edildi ve orantılı olarak bunların az kısımı hayatta kaldı.[18]

Hatıralarında, 1913 ve 1916 yılları arasındaki ABD'nin Osmanlı Devleti Büyükelçisi Her yerde Rumlar grup halinde toplatıldı ve Türk jandarmaların "koruması" altında iç bölgesine, büyük kısmı yaya olarak, nakledildi. Kaç kişinin bu şekilde dağıldığı kesin olarak bilinmemektedir, tahimleri 200.000 ile 1.000.000 arasında değişir. diye yazdı.[6]

14 Ocak 1917 tarihinde İsveç'in İstanbul Büyükelçisi Cosswa Anckarsvärd, Osmanlı Rumlarının sürgün kararıyla ilgili şu acil telgraf gönderdi:

Özellikle bu sürgünün yalnız erkeklerle sınırlı kalmayarak kadınlar ve çocuklara da genişletildiğinden gereksiz zulüm olarak görünmektedir. Bunun sürgün edilenlerin mülkiyetini kamulaştırabilmesini kolaylaştırmak için yapıldığı düşünülmektedir.[19]


Soykırım tanımlaması 1990'lı yılların başında Yunan siyasetçi, PASOK eski Merkez Komitesi üyesi Mihalis Haralambidis'in öncülüğünde yoğunluk kazanmış, 1994'de Yunanistan parlamentosu Vuli'nin bir Pontus soykırımını resmen tanıması ile sonuçlanmıştır.[20] Ayrıca ABD'nin New Jersey[21], Güney Karolina[22], Florida[23], Massachusetts,[24], Pennsylvania,[25] ve Illinois[26] eyaletleri de bu soykırımı tanıdıklarını ilan etmişlerdir.

İddia sahiplerince 1998'de Birleşmiş Milletler nezdinde yapılan bazı girişimler günümüze kadar sonuçsuz kalmıştır.

Yunanistan resmi makamları düzeyinde ise, anılan parlamento kararı ile 19 Mayıs tarihi "Pontus Rum soykırımı"nı anma günü ilan edilmiştir.[27] Mayıs 2006 içerisinde Selanik'te art arda iki "soykırım anıtı" açılmıştır. Bunların ilki 7 Mayıs'ta Selanik merkezindeki Ayasofya Meydanı'nda, ikincisi de Selanik iline bağlı belediyelerden Eleftherio-Kordelio[28] merkezi meydanında Aya Yorgi Kilisesi'nin tam karşısında dikilmiş, kucağında çocuk taşıyan bronz kadın heykelleridir. Türkiye açısından ilk tepki, İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu'nun imzasına hazırlanılan İzmir-Selanik kardeş şehir sözleşmesini iptal ettiğini açıklamasıyla gelmiştir.[29]

İsveç parlamentosu 2010 yılında 130'a karşı 131 oyla aldığı bir kararla Pontus Rum Soykırımı'nı Ermeni ve Süryani Soykırımları ile birlikte tanımıştır.[30]

İlgili filmler
Bulutları Beklerken, (Yönetmen: Yeşim Ustaoğlu, Türkiye, Yunanistan, Fransa, 2004) Fragman
Pontos, (Peter Stefanidis) Fragman Resmî web sitesi
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
↑ Şuraya git: 1,0 1,1 1,2 Akçam, Taner (2012). The Young Turks' Crime Against Humanity: The Armenian Genocide and Ethnic Cleansing in the Ottoman Empire. Princeton/Oxford: Princeton Üniversitesi Yayınları. ss. 105-119.
↑ Şuraya git: 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Sjöberg, Erik (2011). "Battlefields of Memory: The Macedonian Conflict and Greek Historical Culture". Umeå Üniversitesi. ss. 122-132. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. "The 2007 resolution of the International Association of Genocide Scholars (IAGS), recognising Greeks among the victims of genocide in Asia Minor, has provided the claim with some academic clout. However, this does not mean that the history it alludes to is well known and/or generally accepted as an undisputed case of genocide among the international and Greek scholarly community."
^ Schaller, Dominik J.; Zimmerer, Jurgen (2008). "Late Ottoman genocides: the dissolution of the Ottoman Empire and Young Turkish population and extermination policies". Journal of Genocide Research 10 (1): 7–14. DOI:10.1080/14623520801950820.
^ Rummel, R.J.. "Statistics Of Turkey's Democide Estimates, Calculations, And Sources". Hawaii Üniversitesi. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2015. Table 5.1B.
^ Yusuf Hikmet Bayur, Türk İnkılâbı Tarihi, Cilt: III 1914-1918 Genel Savaşı, Kısım: IV Savaşın Sonu, Türk Tarih Kurumu basımevi, Ankara, 1991, ISBN 975-16-0331-5, s. 787.
↑ Şuraya git: 6,0 6,1 Henry Morgenthau, Ambassador Morgenthau's Story, Doubleday, Page & Company, Garden City, New York, 1919, p. 212.
^ T.C. Genelkurmay Başkanlığı Harb Tarihi Dairesi, Türk İstiklâl Harbi, VI. Cilt, Ayaklanmalar, 1974, s. 294.
^ Greek News
^ The Hellenic Genocide
^ Bloxham, Donald (2005). The Great Game of Genocide: Imperialism, Nationalism, and the Destruction of the Ottoman Armenians, Oxford: Oxford University Press.p. 150
^ Levene, Mark (1998). Creating a Modern "Zone of Genocide": The Impact of Nation- and State-Formation on Eastern Anatolia, 1878–1923, Holocaust and Genocide Studies, Volume 12, Number 3 Winter 1998, pp. 393–433. (abstract).
^ Ferguson, Niall (2006). The War of the World: Twentieth-Century Conflict and the Descent of the West, New York: Penguin Press, ISBN 1-59420-100-5, Penguin Press, p. 180
^ Hull, Isabel V. (2005). Absolute Destruction: Military Culture and the Practices of War in Imperial Germany, Ithaca: Cornell University Press, ss. 273.
^ King, William C. (1922). King's Complete History of the World War: Visualizing the Great Conflict in all Theaters of Action 1914-1918, The History Associates, Massachusetts, ss. 437
^ Akçam 2012, ss. 97.
^ Staff "Massacre of Greeks Charged to the Turks",The Atlanta Constitution, 17 June 1914, p. 1.
^ Avedian, Vahagn, The Armenian Genocide 1915: From a Neutral Small State's Perspective: Sweden, p. 40.
^ Rendel, G. W. (20 March 1922). Foreign Office Memorandum on Turkish Massacres and Persecutions of Minorities since the Armistice
^ Avedian, a.g.e., s.47.
^ Μ. Charalambidis, The Pontian Question in the United Nations, book review by Theofanis Malkidis Ph. D., Democritus University of Thrace
^ New Jersey Recognition
^ South Carolina Recognition
^ Florida Recognition: HR 9161 - Pontian Greek Genocide of 1914-1922
^ Massachusetts Recognition
^ Pennsylvania Recognition
^ Illinois recognition
^ Bern’deki toplantıda 19 Mayıs ve Pontus Soykırımı konuşuldu Kaynak ==> http://www.demokrathaber.net/guncel/berndeki-toplantida-19-mayis-ve-pontus-soykirimi-konusuldu-h49188.html Demokrat Haber
^ Karşıyaka'e atfen seçilmiş olup, Kordelyo Karşıyaka'nın Yunanca adıdır. Eleftherio-Kordelio ise "Özgür Karşıyaka" anlamına gelir. Selanik'te, Nea Menemeni, Nea Malgara (Yeni Menemen, Yeni Malkara) gibi oralardan göç etmiş Rumların iskân ettirilmiş semtlerdir ve Türkiye'de de benzerleri bulunan isimler taşıyan yerleşimler mevcuttur. 1924'de Karşıyaka göçmeni Rumların iskân ettirildiği Nea Kordelio beldesi oluşturulmuş, aynı yıl Yunanistan Başbakanı Eleutherios Venizelos'un ziyareti sebebine dayandırılarak Harmanköy'ün adı, başbakanın adı Eleftherio ile değiştirilmiş, 1982'de de iki belediye kanunla birleştirilerek Eleftherio-Kordelio ortaya çıkarılmıştır. [1]
^ 11 Mayıs 2006 tarihli Milliyet gazetesi
^ "İsveç de Ermeni tasarısını kabul etti, elçi çağrıldı". Zaman. 12 Mart 2010. 19 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2010.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
"Pontus AB'ye gidiyor" (Milliyet, 17-05-2006)
(Sema Sezer - Avrasya Stratejik Araştırmalar Merkezi) Yunanistan "Pontus soykırımı"na müşteri arıyor - Greece is looking for customers for its Pontian Genocide

Το "Εξπρές του Μεσονυκτίου" του Έλληνα Γιάννη- Βασίλη Γιαϊλαλί

Θ. Μαλκίδης 

Το "Εξπρές του Μεσονυκτίου" του Έλληνα Γιάννη- Βασίλη  Γιαϊλαλί

Απόσπασμα από τη συνέντευξη στο Ραδιοφωνικό Σταθμό ertopen 106,7 fm και στην εκπομπή του Γ. Φιλιππάκη. 

Ο συμπατριώτης μας Γιάννη- Βασίλη  Γιαϊλαλί  βρίσκεται από τις 22 Απριλίου, εξήντα δηλαδή  ημέρες ακριβώς σε απομόνωση στις κλειστές φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Ελατζίκ. Κατηγορείται από τη φασιστική -ρατσιστική Τουρκία για "παρακίνηση  σε τρομοκρατική δραστηριότητα" ("τρομοκράτες" είναι οι μαχητές του PKK όπως "τρομοκράτες " ήταν οι Επαναστάτες του 1821 και οι αγωνιστές του 1955- 1959), "ανυπακοή στους νόμους" και για "προσβολή του Κεμάλ και του Ερντογάν". 

Μπροστά στις κατηγορίες για το συναγωνιστή Γιάννη- Βασίλη  Γιαϊλαλί από το κράτος -φυλακή Τουρκία και στην ένοχη σιωπή της Αθήνας και των "αρμοδίων" προτάσσουμε την δημοσιοποίηση που είναι η ψυχή της δικαιοσύνης, όπως έγραφε ο Ιάκωβος Μάγερ από το πολιορκημένο Μεσολόγγι. 

Ο Γιάννη- Βασίλη  Γιαϊλαλί έχει το πρώτο δικαστήριο στις 17 Ιουλίου.  Απαιτούμε από την Ελλάδα και τους θεσμούς της να προστατεύσουν τον Έλληνα Γιάννη- Βασίλη  Γιαϊλαλί, όπως σύμφωνα με το Σύνταγμα, τους νόμους και την ελληνική ιστορία, οφείλουν να κάνουν. Οι πολιτικοί, διπλωματικοί, κομματικοί θεσμοί δεν έθεσαν το ζήτημα στον Γκρίζο Λύκο Γιλντιρίμ όταν ήρθε στην Αθήνα, αντιθέτως ανέχτηκαν την δήλωσή του για τους "8" και την περιοδεία του στη Θράκη. 

Όχι άλλη σιωπή , όχι άλλη αδιαφορία για τον  Γιάννη- Βασίλη  Γιαϊλαλί. Η Γενοκτονία που δε σταμάτησε το 1922-1923 αλλά συνεχίζεται μέχρι σήμερα πρέπει να σταματήσει. 

Λευτεριά στον Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί! 
O Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί δεν είναι μόνος! 

Free Yannis Vasilis Yaylali! 
Yannis Vasilis Yaylali is not alone!


Yannis Vasilis Yaylali'ya Ozgurluk! 
Yannis Vasilis Yaylali Yalniz Degil!

 Η διεύθυνση του Γιάννη- Βασίλη Γιαϊλαλί στη φυλακή για επιστολές συμπαράστασης

Από τη Γενοκτονία στην Ναζιστική Κατοχή στο Μεσσιανό Πέλλας

Θ. Μαλκίδης

Από τη Γενοκτονία  στην Ναζιστική Κατοχή στο Μεσσιανό Πέλλας 

Η Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων έχει διάφορα και μεγάλα δράματα, συλλογικά και προσωπικά. Μία Γενοκτονία η οποία επειδή δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε ως Ναζιστικό Ολοκαύτωμα:  Τραπεζούντα, Νταχάου, Δίστομο, Καλάβρυτα και άλλοι μαρτυρικοί τόποι. Η δική μου οικογένεια έχει θύματα, άμεσα και παράπλευρα, και στις δύο περιπτώσεις: Δολοφονημένοι,  αγνοούμενοι, ορφανά παιδιά που περιθάλπονται, όπως τα αδέλφια Φωκίων και Καλλιόπη. Σαν την ορφανή Εβραιοπούλα Στερίνα Ταμπώχ η οποία  δέκα χρονών βρέθηκε στην αγκαλιά της ποντιακής οικογένειας στη Βέροια, του Γιάννη και της Σοφίας Γρηγοριάδη.

Τις παραπάνω μνήμες και ακούσματα μου προκάλεσε η  ιστορία του Μεσσιανού Πέλλας, οι κάτοικοι του οποίου, διασωθέντες της Γενοκτονίας, περιέθαλψαν τα παιδιά της Ναζιστικής κατοχής. 

Η εν λόγω ιστορία για την  οποία στις 25 Ιουνίου γίνεται σχετική εκδήλωση για να γίνει γνωστή η τότε προσφορά των Ποντίων του Μεσσιανού στα παιδιά της κατοχής, αλλά και να προσφερθεί νέα βοήθεια στα παιδιά σήμερα, αφορά το δράμα των «πεινασμένων παιδιών» που αγκαλιάστηκε και εξαλείφθηκε από το μικρό αλλά πρωτοπόρο χωριό, με την αυτονόητη θέληση, συνεργασία και συνεισφορά και αγάπη των λιγοστών τότε κατοίκων του χωριού. 

Η ενέργεια αυτή του Μεσσιανού, κέρδισε το πρώτο βραβείο από τον Κοινωνικό Διαγωνισμό για τη διάσωση του «πεινασμένου παιδιού», αποτελώντας μέρος εκείνου του συνόλου των προσφυγικών Ποντιακών κοινοτήτων που ελάχιστα χρόνια μετά τον Ξεριζωμό και την Γενοκτονία έλαμψαν ως φωτεινοί φάροι 
ανθρωπιάς φιλοξενώντας 33 άπορα παιδιά του Πολέμου κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής διασφαλίζοντας την βιολογική και κοινωνική τους συνέχεια, στα 40 μόλις σπίτια του, με πρωτοβουλία της Ευξείνου Λέσχης και του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Θεσσαλονίκης .

Τι να σημαίνει 33 προς 40; Για τους περισσότερους ίσως είναι αριθμοί. Για κάποιους ήταν η ίδια η ζωή αφού παραπέμπει στα χρόνια της κατοχής, τότε που οι Έλληνες που  πέθαιναν από την πείνα στις πόλεις και σώθηκαν, χάρις στην γενναιοδωρία κατοίκων χωριών, που είχαν έστω και ελάχιστα τρόφιμα και τα μοιράστηκαν εθελοντικά με εκείνους τους οποίους φιλοξένησαν στα σπίτια τους.

«Γειά χαρά εις εκείνους, που εισηγήθηκαν και επέδρασαν στην πατριωτική καρδιά των φιλοτίμων Μεσιανιτών. Είναι αυτοί, που ανύψωσαν το Μεσιανό σε μεσουράνημα δόξης που θα μείνει αιώνια. Για μας εδώ στην πόλη υπάρχει ακόμα καιρός. Χρεωστούμε να πάρωμε στα σοβαρά το παράδειγμα του μικρού χωριού. Η Ελληνική ψυχή πάντοτε εδάμασε τας περιστάσεις με βάσιν την στενήν συνοχήν του Έθνους μας, την εξαιρετικήν αρετήν της Φυλής μας, την Ξενίαν, την οποίαν εθεοποίησεν. Χάρις εις αυτήν με ελαχίστας θυσίας και σχεδόν ανεπαίσθητα θα κατανικήσωμεν τας αντιξόουςπεριστάσεις. Συνοδοιπόροι εις τον ίδιον δρόμον της ζωής, δεν θα πρέπη να αφήσωμε κανένα εις τον δρόμο και θα είναι εντροπή μας να τον εγκαταλείψωμεν. Πρωτοπόρος και καθοδηγητής μας το Μεσιανό. 33 πρός 40… Υποκλιθήτε, πολίται μπροστά στο Μεσιανό», όπως αναφέρει ο σπουδαίος άνθρωπος, ο ιατρός εκ Πόντου Θεοφύλακος Κ. Θεοφυλάκτου από τη Θεσσαλονίκη το  1942.

Για το σκοπό αυτό πραγματοποιείται εκδήλωση από τον σύλλογο Ποντίων Μεσιανού  και σε πρόσκληση που απέστειλε και εκ μέρους του διοικητικού συμβουλίου υπογράφουν η πρόεδρος Ροδάμα Πεταλίδου – Βασιλειάδου και η γραμματέας Σοφία Γραμμένου – Πανταζίδου, αναφέρονται τα εξής:

«Σας προσκαλούμε στη φιλανθρωπικού σκοπού εκδήλωσή μας «33 προς 40 - Το ανθρωπιστικό χωριό Μεσιανό» υπό την αιγίδα του Δήμου Πέλλας, δεδομένου ότι τα έσοδα της εκδήλωσης θα διατεθούν, μεταξύ άλλων, στο Ορφανοτροφείο Γιαννιτσών καθώς και στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό Θεσσαλονίκης.

Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο χώρο του γηπέδου του χωριού μας στις 25 Ιουνίου 2017 και ώρα 19.00

Το χωριό μας αποτελεί μέρος εκείνου του συνόλου των προσφυγικών Ποντιακών κοινοτήτων που ελάχιστα χρόνια μετά τον Ξεριζωμό και την Γενοκτονία έλαμψαν ως φωτεινοί φάροι ανθρωπιάς φιλοξενώντας 33 άπορα παιδιά του Πολέμου κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής διασφαλίζοντας τη βιολογική και κοινωνική τους συνέχεια, στα 40 μόλις σπίτια του, με πρωτοβουλία της Ευξείνου Λέσχης και του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Θεσσαλονίκης.

Το δράμα των «πεινασμένων παιδιών» αγκαλιάστηκε και εξαλείφθηκε από το μικρό αλλά πρωτοπόρο χωριό μας, με την αυτονόητη βούληση, συνεργασία,  συνεισφορά και αγάπη των λιγοστών τότε κατοίκων του χωριού μας. Η ενέργεια αυτή απέσπασε το πρώτο βραβείο από τον Κοινωνικό Διαγωνισμό για τη διάσωση του «πεινασμένου παιδιού».

Έχουμε την πεποίθηση ότι σε αυτά τα δυσβάσταχτα χρόνια, ο άνθρωπος αλλά και οι λαοί γενικότερα, δοκιμάζονται κάτω από άγριες και αντίξοες συνθήκες διαβίωσης και χαρακτηρίζονται πλέον από μία έντονη εσωστρέφεια, που όμως ο Ποντιακός Ελληνισμός καταφέρνει τώρα αλλά όπως και τότε, να αντικρούει και να αντιμετωπίζει τις όποιες δυσκολίες, ανοίγοντας την καρδιά του σε ολόκληρο τον κόσμο, φτιάχνοντας μέσα στα χρόνια τη δική του ξεχωριστή ιστορία, που χαρακτηρίζεται από ανθρωπιά, αγάπη και ψυχική συνεισφορά.
 Θέλουμε εδώ στο μικρό φιλόξενο Ποντιακό χωριό μας να σας δώσουμε περίσσευμα από τη ζεστή μας αγκαλιά και πατριωτική φιλία, αδελφική φιλία.

Σας περιμένουμε με αγάπη στην είσοδο του χωριού μας για να το περιδιαβούμε μαζί και να κεραστούμε οίνον και άρτο εκ Πόντου προς θύμισιν της γλυκιάς μας Πατρίδα».

Η μέχρι σήμερα σχεδόν άγνωστη αυτή ιστορία, που την θυμούνται αμυδρά κάποιοι γηραιότεροι του χωριού που σπάνια αναφέρουν χωρίς να τονίζεται η σημασία της, περνώντας σχεδόν στην λήθη, επανέρχεται και διασώζεται ως ένα κομμάτι της ιστορίας χάρη σε μια έρευνα και μια μεγάλη εκδήλωση που ετοιμάζει ο Σύλλογος Ποντίων Μεσιανού. Σκοπός η αξιοποίηση και διάσωση της ιστορικής αυτής μνήμης, η προσπάθεια ανεύρεσης κάποιων από εκείνα τα παιδιά και η διενέργεια μιας μεγάλης μουσικής εκδήλωσης που θα συμβάλει στην διαδραστικότητα και εξωστρέφεια της ιστορίας του χωριού.

Πρωτοβουλία για την Απελευθέρωση του Γιάννη- Βασίλη Γιαϊλαλί

Επιτροπή για τη Διεθνοποίηση και την Αναγνώριση της Γενοκτονίας – «Εύξεινος Λόγος»

Πρωτοβουλία για την Απελευθέρωση του συμπατριώτη μας  Γιάννη- Βασίλη Γιαϊλαλί, ο οποίος είναι φυλακισμένος από την 22α Απριλίου στις Τουρκικές φυλακές

Λευτεριά στον Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί! O Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί δεν είναι μόνος 

Free Yannis Vasilis Yaylali! Yannis Vasilis Yaylali is not alone

Yannis Vasilis Yaylali'ya Ozgurluk! Yannis Vasilis Yaylali Yalniz Degil

Ο Γιάννης – Βασίλης Γιαϊλαλί γεννήθηκε ως Ιμπραήμ Γιαϊλαλί  το 1974 στο συνοικισμό Γιαϊλά του  χωριού Ασάρ της Παύρας του νομού της  Σαμψούντας (Αμισός) του Πόντου. Τον Απρίλιο του 1994 με την κατάταξή του στον τουρκικό στρατό στάλθηκε στο Κουρδιστάν. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους τραυματίστηκε σε μάχη με τους αντάρτες του ΡΚΚ, συνελήφθη και έμεινε αιχμάλωτος για   δύο χρόνια και τρεις μήνες.  

Στο διάστημα αυτό η οικογένεια του Γιαϊλαλί στην ερώτηση  για την τύχη του Γιαϊλαλί λάμβανε την απάντηση ότι  «δεν υπάρχει τέτοιος στρατιώτης».Όταν όμως οι γονείς του επέμεναν να βρεθεί λύση για την απελευθέρωση του και την επιστροφή του, οι Δυνάμεις Ασφαλείας τους προειδοποίησαν λέγοντάς τους τα εξής: «Έχουμε ερευνήσει την οικογένειά σας και ξέρουμε ότι είστε Έλληνες. Αν συνεχίσετε να αναζητείτε τρόπους για την επιστροφή του γιου σας, θα έχετε προβλήματα». Τους έκαναν μάλιστα σαφές ότι δεν θα πρέπει να μιλούν δημοσίως για την υπόθεση αυτή, για να μην διαπομπευθούν με τη δημοσιοποίηση της καταγωγής τους. 

Με την απελευθέρωσή του  άλλαξε το όνομά του από Ιμπραήμ σε Γιάννης-Βασίλης και άρχισε να συμμετέχει στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο στο Κουρδιστάν, με αποτέλεσμα να συλληφθεί αυτή τη φορά από το Τουρκικό κράτος, να βασανισθεί και  να φυλακιστεί για 3,5 μήνες.  Μαζί με τη σύντροφό του Μεράλ Γκιουλεινί πρωτοστάτησαν στην ανάδειξη των δολοφονιών στο Κουρδιστάν, με αποτέλεσμα ο Γιαϊλαλί να συλληφθεί αρχικά την 25η Δεκεμβρίου 2016 για να αφεθεί λίγο αργότερα ελεύθερος και εκ νέου την 22α Απριλίου, με τις κατηγορίες της υποκίνησης σε τρομοκρατική δραστηριότητα λόγω της δράσης του για Ελευθερία στο Κουρδιστάν και  για  προσβολή του Κεμάλ και του Ερντογάν, λόγω της αρθρογραφίας του για τη Γενοκτονία των Ελλήνων.  Ο Γιαϊλαλί ο οποίος "δικάζεται" με τις παραπάνω κατηγορίες στις 26 Οκτωβρίου, έχει μεγάλη συμμετοχή και δραστηριότητα στον αγώνα  Ελευθερίας  στην Τουρκία και πρωταγωνιστή της ανάδειξης των εγκλημάτων που σημειώθηκαν εναντίον των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Κούρδων και άλλων λαών.  

Οι υπογράφοντες την πρωτοβουλία ζητούμε την απελευθέρωση του Γιαϊλαλί  και καλούμε τα μέλη του Ελληνικού κοινοβουλίου, τους Ευρωβουλευτές,  τα κόμματα, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τους Δικηγορικούς Συλλόγους,  τους συνδικαλιστικούς φορείς εργαζομένων, συλλόγους και ομοσπονδίες Ποντίων, Θρακών, Καππαδοκών, Μικρασιατών καθώς και  κάθε δημοκράτη  πολίτη να απαιτήσουν το αυτονόητο: Την Ελευθερία για κάθε άνθρωπο που διώκεται στην Τουρκία για τις ιδέες του.  

Λευτεριά στον Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί! O Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί δεν είναι μόνος 

Free Yannis Vasilis Yaylali! Yannis Vasilis Yaylali is not alone

Yannis Vasilis Yaylali'ya Ozgurluk! Yannis Vasilis Yaylali Yalniz Degil

Η Επιτροπή για τη Διεθνοποίηση και την Αναγνώριση της Γενοκτονίας –«Εύξεινος Λόγος»,  είναι ένα συντονιστικό όργανο με σκοπό την ενημέρωση και την διάδοση του αγώνα στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς , όπου στο διάστημα 1908-1923 στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 1.000.000 ανθρώπους. Δυστυχώς όμως η Γενοκτονία συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τη δίωξη και τη φυλάκιση αγωνιστών της αποκατάστασης της Μνήμης και της Ιστορίας στην Τουρκία.

Initiative for the Liberation of Yannis-Vasilis Yialilli Yannis Vasilis Yaylalı 

Commission on Internationalization and Genocide Recognition - "Euxeinos Logos" 

Initiative for the Liberation of our compatriot Yiannis-Vassilis Yiallalis, who is imprisoned since April 22 in Turkish prisons. 

Free Yannis Vasilis Yaylali! Yannis Vasilis Yaylali is not alone Yannis - Vassilis Giaillalis was born in 1974 as Ibrahim Yailali in the settlement of Yaila in the village of Asar of Paura in the prefecture of Samosountas (Amisos) of the Pontus. In April 1994 he was assigned to the Turkish army in Kurdistan. In September of that year, he was injured in a fight with PKK guerrillas, he was arrested and held captive for two years and three months. 

During this time, Yailiali's family in the question of the fate of Yailalli received the answer that "there is no such soldier". But when his parents insisted on finding a solution for his release and return, the Security Forces warned them by saying, "We have investigated your family and we know you are Greeks. If you continue to look for ways to return your son, you will have problems. " They even made them clear that they should not speak publicly about this case, so that they do not interfere with the disclosure of their origin. 

With his release, he changed his name from Ibrahim to Yiannis- Vassilis and started participating in the fight against the war in Kurdistan, with the result that he was arrested this time by the Turkish state, tortured and imprisoned for 3.5 months.Together with his partner, Meral Guleini, he was the leader of the murders in Kurdistan, with the result that Yailiali was initially arrested on 25 December 2016 to be released a little later and again on 22 April, accused of terrorist activity for Freedom in Kurdistan and for insulting Kemal and Erdogan, due to his articles on the Genocide of the Greeks. 

Yailali's trial with the above categories on October 26, has a great deal of involvement and activity in the Freedom struggle in Turkey and a prominent player in highlighting the crimes committed against Greeks, Armenians, Kurds and other people's.