Εθνικό Μουσείο Γενοκτονίας

Εθνικό Μουσείο Γενοκτονίας

Θ. Μαλκίδης 

Εθνικό Μουσείο- Ινστιτούτο Γενοκτονίας 

Απόσπασμα της ομιλίας στην εκδήλωση Μνήμης που έγινε από την Ιερά Μητρόπολη Κασσανδρείας και τον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου  στην Καρδία Χαλκιδικής.

Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει Εθνικό Mουσείο- Ινστιτούτο για τη Γενοκτονία, δεν υπάρχει μουσείο για τον προσφυγικό Ελληνισμό, για ένα μέρος του  ελληνικού έθνους, στο οποίο έζησε για χιλιάδες χρόνια στη Μικρά Ασία, στην Καππαδοκία, στον Πόντο, στην ενιαία Θράκη.  
Δεν υπάρχει ο τόπος για την έρευνα, την παράθεση στοιχείων και τη διεθνή τεκμηρίωση, για τους Έλληνες και της Ελληνίδες, που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας. Μία Γενοκτονία από το φασιστικό καθεστώς των Νεότουρκων και των Κεμαλικών, δασκάλων του Χίτλερ,  η οποία στοίχισε τη ζωή σε πάνω 1.000.000 ανθρώπους, Γενοκτονία η οποία απουσιάζει από την πολιτική, ιστορική, διανοητική και διπλωματική ελλαδική αντζέντα. Την ίδια στιγμή λαοί που έχουν υποστεί Γενοκτονία  δημιουργούν Εθνικά Μουσεία και Ινστιτούτα (Ερεβάν, Τελ- Αβίβ, κλπ) με διεθνείς αναφορές που παράγουν και τεκμηριώνουν και βεβαίως έχουν συνεχή θετικά αποτελέσματα.



Στην Ελλάδα, με εξαιρέσεις τις εξαιρετικές και φιλότιμες προσπάθειες προσφυγικών σωματείων και άλλων φορέων, που  διέσωσαν ένα μεγάλο μέρος της πορείας  του προσφυγικού Ελληνισμού, η ελλαδική πολιτεία δεν έδειξε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τη συγκρότηση  του εθνικού μουσείου και ινστιτούτου για τον Ελληνισμό της καθ΄ ημάς Ανατολής, για τη Γενοκτονία των προγόνων μας. Αντιθέτως με προκλητικό τρόπο την υπονομεύει και την αρνείται!

Μπροστά σ΄αυτήν την  απουσία και την ολιγωρία, στην εχθρότητητα και την αδιαφορία, στην υπονόμευση και την άρνηση, πρέπει να  απαντήσουν οι πρόσφυγες, οι διασωθέντες του μαζικού εγκλήματος. Το  εθνικό μουσείο και ινστιτούτο για τη Γενοκτονία, ας είναι μία από τις διεκδικήσεις των Ελλήνων και των Ελληνίδων σήμερα. 
Πιστεύουμε ότι  μπροστά στην καταιγίδα της επίσημης 
α-παιδείας, της υπονόμευσης, της άρνησης,  της λήθης, του φτωχού και ακατέργαστου πολιτικού και διανοητικού λόγου, είναι πέρα για πέρα  αυτονόητη η αναγκαιότητα  δημιουργίας του!